Als ik ouder ben

Mijn dochter is bijna 5. Heel lief en schattig meisje (meestal). Daar waar haar broer van alles doet/deed; piano, karate, voetbal en zwemmen, is zij van plan iets te gaan doen als ze ouder is.

"Als ik 7 ben dan ga ik op zwemles en dan ga ik op ballet". Ondertussen oefent ze thuis en kijkt ze balletfilmpjes. Ze vindt het heel mooi en leuk om te zien. Maar meedoen? "Nee, hoor mam dat doe ik als ik ouder ben, ik ben nu nog te jong". Ze vindt het spannend. Zonde, want ik weet zeker dat het iets voor haar is. 

Best lastig. Want aan de ene kant wil ik naar haar luisteren en serieus nemen wat ze zegt maar aan de andere kant heeft ze volgens mij even hulp nodig om haar letterlijk over de drempel te krijgen. 

Twee weken terug heb ik een balletpakje met majo en balletschoentjes gekocht. Heel mooi vond ze het en ik denk dat het helpt als je dezelfde kleding draagt als de andere kinderen. Dat zie ik bij karate ook. Als je de enige bent zonder karatepak dan is dat toch niet fijn. Vorige week zijn we naar balletles geweest en onder het mom van 'we gaan er samen op' hebben we meegedaan. De juf is mijn oude ballet juf van toen ik 5 was. Dat was gezellig! En deze week heb ik 5 minuten meegedaan en deed ze de rest van de les zelf mee. Tot zo ver.. gelukt. Over een tijdje maar eens rustig over zwemles beginnen...

Mooie sport trouwens, ballet. Vroeger mocht ik meedoen aan een voorstelling. Ik mocht een vogeltje zijn en de rest was een bloem. Als vogeltje was het de bedoeling dat ik tussen de bloemen door ging dansen. Dat was me toch echt te spannend. Ik mocht er een weekje over nadenken en heb toen aangegeven dat ik een bloem wilde zijn en zo geschiedde.