Boom

Het wordt weer mooi weer dus we gaan wat vaker naar buiten. Vandaag hebben we een rondje gelopen bij het Geestmerambacht. We waren niet de enige met dit goede idee, het was gezellig druk. Een stukje verderop, vanaf het speeltuintje, kon ik een man zien zitten. Hij keek naar ons en wenkte met z’n hand. We besloten naar de man toe te gaan en een praatje te maken.

De man was jarenlang boswachter geweest vertelde hij, buiten zijn in de natuur dat was wat hij het liefste deed. Hij kon contact maken met de bomen vertelde hij. Mijn zoontje vroeg waar de bomen het dan over hadden op een dag als vandaag bijvoorbeeld.

De bomen zijn meestal stil zei de man en communiceren niet heel veel met elkaar. Maar wat ik weleens heb meegemaakt is dat er een hele lange boom was die een andere boom het leven zuur aan het maken was. De lange boom bleef maar zeggen dat hij zo mooi lang was en dat de ander maar klein en scheef was. De lange boom vond zichzelf heel knap en de ander maar lelijk. Hij had ook het idee dat de mensen hem veel mooier vonden en schold de kleinere boom regelmatig uit. “Iedereen wil naar mij kijken en niet naar jou, jij bent een lelijk gebocheld ding”. De kleinere boom trok zich er maar niet te veel van aan en genoot van de stralende zon daar waar het kon. Op een dag kwamen er houthakkers naar het bos en keken rond. Ze besloten alle lange bomen om te zagen en de rest te laten staan. En dat gebeurde. De lange bomen werden wel nuttig gebruikt hoor, als tandenstokers en kladpapier.

Als jullie een klein stukje verder lopen dan zie je daar de kleine boom, zei de man. En ja hoor, daar stond hij. Kleiner en nog meer gebocheld dan vroeger, stralend en tevreden in de volle zon.